Askta yarin yoktur sevgili.

Kayıt Tarihi · Moderatör

AşKTa Yarın YokTur SevgiLi…

Ask
bu
dünyanin ölçüleriyle açiklanamaz sevgili. O ilkel bir acidir, yaban
bir
agridir. Gelir ve içimizdeki o çok eski bir seye dokunur. Sonra bir
perde
açilir ve yolculuk baslar. Bu yolculukta artik para, tarifeler,
beklentiler,
randevular, taksitler, is, anneler ve korkular yoktur.
Askin kendi
gerçekligi vardir sevgili. Insan bir baska isiga teslim
olur…

Askta yarin yoktur sevgili.
Zaman ileri dogru degil, içeri, yüreklere,
derinlere dogru islemeye
baslar, bilgelesir. Hiç bilmedigi sezgileriyle
bulusur. Yükü çok
agirdir, kendiyle bulusmustur. Hem disindadir
dünyanin, hem de
ortasinda.
Hindistanda Ganj Nehri in kiyisinda yakilan yoksul adamin
hissettikleri
de onunladir, yitirdikleri de… Newyork a, bir sokakta, o
kartondan
kulübesinde yasayan kadinin çiplak yalnizligi da. Her sey
onunladir,
ona emanettir sanki, ama o, çildirtici bir yalnizlik
içindedir yine de…

Askin kültürlü olmakla, bilgili
olmakla da ilgisi yoktur sevgili,
kanimiza karisan ilkel aci, o
yaban agriyla hiçbir kitabin yazmadigi
hakikatlere daha yakinizdir,
inan…
Kim demisti hatirlamiyorum, ask varligin degil, yoklugun
acisidir diye.
Belki de bu yüzden ilk gençligimde, o yogun asik
oldugum yillarda,
gözüme uyku girmez, dudagimda bir islikla bütün
gece sehri, o karanlik,
o hüzünlü sokaklari dolasir, insanlari
uykularindan uyandirmak
isterdim. Uyanip, içimde derin bir siziyla
uyanan o derin sancinin
acisina ortak olsunlar diye…

Ask çok eski bir seydir
sevgili. Onun içinden o çileli çocuklugumuz
geçer. Sevdigimiz
insanlarin çocukluklari da… Oradan üvey anneler,
eksik babalar,
parasiz yatililar geçer. Ve sonra ask bütün bunlari
alir, daha da
eskilere gider, hep o ilkel aciya, o yaban agriya…

Insan bazen nedensiz yere
umutsuzluga kapilir. Kimselere veremez
sevgisini, kimselere kendini
anlatamaz, evlere kapanir… Bazen denizler,
kiyilar çeker insani.
Insan bu kapilmayi anlayamaz, oysa çok eski bir
yerde yasanmasindan
korkulup vazgeçilmez asklarin sizisidir bu. Bu
sizi, bu yenilgi
mevsimlerle yillarla devredilir baska insanlara… Bir
insanin yaptigi
bir hatanin tüm insanlara yayilmasi gibi…
Iste simdi biz de sevgili,
ya olmadik zamanlarda umutsuzluga kapilip,
solugu evlerde alacagiz,
ya da denizler, kiyilar çekecek bizi. Nasil
biz baskalarinin
korkakligini tasiyorsak, baskalari da bizim
korkakligimizi tasiyacak,
yenilgimizi, umutsuzlugumuzu…

Birazdan sabah olacak…

Para, tarifeler, beklentiler,
randevular, taksitler, is, anneler ve
korkular baslayacak… Bunlar
varsa ve bizim için geçerliyse ask yoktur
ve hiç olmamistir sevgili.
Birbirimizi kandirmayalim…

Hadi güne hazirlan.
Yasadiklarimizi unutmaya çalis. Ask bize güvenip
verdigi büyüsünü,
sirlarini, cesaretini, bilgeligini ve o ilkel, o
yaban agrisini geri
alacak. Bunlar olurken içimiz bir an çok üsüyecek,
sonra geçecek…

Hadi, oyalanma birazdan yarin
olacak…
Askta yarin yoktur sevgili.